Կարծում ենք, որ բոլորդ քաջատեղյակ եք, թե ինչ է գրտնակը: Այն կլորավուն փայտիկ է, որով խմոր են բացում:
Ասում են, թե վաղնջական ժամանակներում գրտնակը եղել է հացահատիկի աստվածուհի Աշորայի ձեռնափայտը: Այն սովորական ձեռնափայտ չէր, այլ տիրոջ պես հրաշագործ զորություն ուներ: Երբ որևէ մեկը հացի մնացորդը դեն էր նետում կամ խառնում աղբին, զայրացած աստվածուհու ձեռքից մահակն անմիջապես դուրս էր պրծնում և սըրնթաց հարվածում հացն անարգողի ճակատին: Անընդհատ տեղացող հարվածներից մարդը սթափվում էր ու հասկանում իր գործած մեղքը: Գրտնակն այդպես կլորիկ ու թմբլիկ է դարձել, որովհետև շատերի ճակատներին է թրմփացրել:
Հետո մարդը սովորեց հարգել իրեն կերակրող հանապազօրյա հացը, և աստվածուհին ձեռնափայտը պարգևեց մարդկանց:
Նյութը պատրաստեց Սրբուհի Պետրոսյանը, արհեստների դպրոց, վարսահարդար
Աղբյուրը՝ Հայկ Խաչատրյան, «Հացապատում», Երևան, 1981թ. 171էջ
Գրտնակի մասին կարդացեք նաև՝ այստեղ:
Արհեստագործ 