Ներկում ենք կտորը բնական ներկանյութերով տնային պայմաններում

Նոր տիկնիկի կերպարի վրա աշխատելիս ՝ ես բախվեցի մի խնդրի. շատ դժվար է լինում ընտրել անհրաժեշտ գույնի միատոն կտոր:

Տարբեր խանութներում և համացանցի տարածքներում փնտրելով՝ ես հանկարծ գլխի ընկա, որ ինքս ներկեմ կտորը: Այստեղ սկսվեց ամենահետաքրքիրը. երբեք չէի մտածի, որ կտորներ և տարբեր փալասներ ներկելը կարող է այդքան զվարճալի լինել, որ ամբողջովին տարվես այդ գործընթացով: Չէ՞ որ այդ գործընթացում չես կարող կատարյալ ճշգրտությամբ իմանալ, թե ինչ երանգ կստանաս արդյունքում: Գույնը անհավասար է ստացվում՝ կախված նրանից, թե ինչպես է դրված կտորը. մի տեղ վառ, մի տեղ խամրած, ինչ –որ տեղ՝ հատապտուղներից մնացած բծեր: Բայց դա արդյունքն ավելի գեղեցիկ, ավելի բնական, ավելի օրիգինալ է դարձնում, այդպիսի  կտորից ջերմության և բնության շունչ է գալիս: Ավելացնեմ նաև, որ տարբեր կտորներ ներկվում են տարբեր ձևով. կտորը լուծույթի մեջ պահելու ժամանակը նույնպես ազդեցություն է ունենում երանգի ուժգնության վրա, դե´,  նաև ազդում է միստիկ-հանելուկային  ինչ-որ մի բան:

Համացանցում կարելի է շատ տեղեկատվություն գտնել այն մասին, թե ինչպես կտորը կարելի է ներկել կեղևներով, ծաղիկներով, ծառի կեղևով, խոտերով: Բայց պրակտիկայում շատ դժվար է դրանք գտնել, այն էլ՝ վաղ գարնանը: Ուստի ես կներկայանցնեմ ձեզ  ամենահեշտ բաղադրատոմսերը,  որոնց բաղադրիչները ես եմ գտել մթերային խանութում:

Պետք է նշել, որ ես ներկել եմ միայն սպիտակ գույնի բնական կտորներ՝ վուշե և բամբակյա:

Ինձ ավելի շատ դուր է գալիս ներկել հատապտուղներով. նրանք կտորին հաղորդում են  թանձր գույներ: Բանջարեղենից կարելի է ստանալ ավելի խամրած գույներ՝ կտորը լուծույթի մեջ ավելի երկար պահելով:

Այսպիսով՝ հերթով ներկայացնենք:

Մանուշակագույն – դա սև հապալասն է, որին կարելի է ավելացնել լոռամրգի:

Նարնջագույն- վառ, տաք գույն է,  կարելի է ստանալ քրքումից, կարելի է և  այն փոխարինել քարիի փոշով:

Վարդագույն- հատապտուղներից՝ բալից և լոռամրգից: Եթե բալին և լոռամրգիին ավելացնենք բազուկի հյութ, ապա կստացվի մի այլ երանգի վարդագույն: Կարելի է միայն բազուկի հյութ օգտագործել, որից ստացվում  է մի քիչ կեղտոտ վարդագույնի երանգ: Ամեն ինչ կախված է ձեր երևակայությունից և հնարավորությունից:

Երկնագույն- ես այն ստանում եմ  կարմրագույն կաղամբից:

Եվ կանաչ գույն — այն ստացվում է սպանախից, ճիշտ է ցանկալի է որ վառ լինի, սակայն դրա համար պետք է օգտագործել ուրիշ գունանյութեր:

Հիմա կներկայացնեմ բաղադրատոմսն ու բաղադրիչների քանակը: Ես ամեն ինչ աչքաչափով եմ անում: Դնում եմ հատապտուղները, մի քիչ ճզմում եմ, որ հյութը դուրս գա: Եթե բազուկն է, ուրեմն քերում եմ քերիչով: Եվ ավելացնում եմ տաք ջուր: Եթե քրքումի և քարիի փոշին է,  ապա խառնում եմ ջրին: Համապատասխանաբար՝ որքան շատ է ներկանյութը ջրի համեմատությամբ,  այնքան գույնը վառ է ստացվում: Գույնն ամրացնելու համար ավելացնում եմ երկու ճաշի գդալ քացախ: Կտորը դնում եմ ջրի մեջ: Թողնում եմ մի քանի ժամ՝ կտորը անընդհատ տեղաշարժելով ջրի մեջ:

Ահա և ամբողջ գաղտնիքը: Հուսով եմ ձեզ օգտակար կլինի:

Հ.Գ.Այսպիսով՝ ներկած կտորը՝ հատկապես թանզիֆը, նույնքան գեղեցիկ է օգտագործել լուսանկարչության և ցանկացած այլ ձևավորման համար:

Աղբյուրը՝ այստեղ:

Թարգմանությունը՝ Անուշ Սերգեյանի և Միլենա Շամոյանի, Քոլեջ, 1-2 կուրս