Զեբրինան կամ կախովի տրադեսկանցիյան իր անունը ստացել է տերևների շերտավոր երանգի համար, որ զեբր է հիշեցնում: Զեբրինան պատկանում է տրադեսկանցիայի ընտանիքին, բազմամյա խոտաբույս է, որի հայրենիքը Մեքսիկան է և Կենտրոնական Ամերիկան։
Սա դեպի վեր աճող կախովի բույս է։ Բույսի տերևը երկարավուն սուր տեսք ունի՝ ներքևում կարմրավուն երանգով, իսկ վերևում կանաչ՝ արծաթագույն շերտով: Ոչ մեծ վարդագույն կամ մանուշակագույն ծաղիկը ծաղկում է մայիսից մինչև հոկտեմբեր։ Վենեսուելացի բժիշկ և կենսաբան Ջոնաթան Պիրեռոն հաստատվում է զեբրինայի բժշկական հատկանիշները: Սա փաստորեն նման է ալոենին և կալանխոեին։ Զեբրինան օժտված է հակաբացիլային, հակավիրուսային հատկանիշով։ 1930 թվականից այս բույսը ընդգրկված է այն բույսերի ցանկում, որոնք ունեն հակաուռուցքային ազդեցություն։ Լատինական Ամերիկայում զեբրինան օգտագործում են ժողովրդական բժշկության մեջ։ Այն կիրառում են շաքարային դիաբետի պրեպարատներում, մաշկային, աղեստամոքսային տրակտի հիվանդությունների, մրսածության, թոքախտի կապտուկների, ուռուցքների դեպքում։ Զեբրինայի բջջահյութի մեջ կա նյութ, որ փոխարինում է իսուլինին։ Այն ընդունակ է շաքարային դիաբետով հիվանդին օգնելու՝ արյան մեջ շաքարը նվազեցնելու։
Օժտված լինելով էլեկտրամագնիսական ճառագայթները կլանելու հատկությամբ՝ զեբրինան ճիշտ է դնել հեռուստացույցի և համակարգչի մոնիտորի մոտ։ Զեբրինան նաև խոնավեցնում է օդը, հագեցնում թթվածնով, հրաշալի պայքարում է փոշոտ տարածքներում և մաքրում օդը։ Բացի փոշու հատիկներից զեբրինան ներծծում է նաև բացասական էներգիան։ Բնակարանում և գրասենյակում, որտեղ տեղի են ունենում զգացմունքների մշտական արտահոսք, սկանդալներ կամ վեճեր խորհուրդ է տրվում աճեցնել այս բույսը։ Այսպիսի միջավայրում նա կլանում է բացասական էներգիան։ Սակայն բացասական էներգիայի մեծ քանակից բույսը հիվանդանում է, տերևները դեղնում են։ Այդ վիճակում գտնվող զեբրինան՝ որպես դեղաբույս, չի կարելի օգտագործել։ Նման դեպքում հիվանդ զեբրինան դնում են այնպիսի վայրում, որն ունի հանգիստ էներգետիկա։
Աղբյուրը՝ այստեղ:
Թարգմանությունը ռուսերենից՝ Գոռ Մովսեսյանի, Միքայել Մուրաջյանի, Աննա Աղամալյանի, Քոլեջ, 1-2 կուրս
Արհեստագործ 