Գինու որակի մասին մի ամբողջ փիլիսոփայություն է ստեղծվել, Եվրոպան դա իմացել է ֆրանսիացիներից, որոնք է էլ խոսքի գործածության մեջ մտցրին ՝«տերուառ» արտահայտությունը: Հայտնի գինեգործ Բրունո Պրան այսպես է մեկնաբանում. «Գինու որակի վրա շատ գործոններ են ազդում, դրանք են՝ օրվա օդի ջերմաստիճանը, անձրևների քանակը, արևի լույսը, հողի բերրիությունը, նրա խոնավապաշտպանվածությունը, հանքային նյութերի առկայությունը: Բացի դրան, անհրաժեշտ է հաշվի առնել աճող տարածքի ռելիեֆային դիրքը: Այս ամենը և շատ այլ բաներ ամբողջացվում և բնորոշում են «Տերուառ» հասկացությամբ:
Որպես օրինակ կարող ենք վերցնել Մոզելի հովիտում աճող խաղողը՝ շիֆերային հիմքի վրա: Շիֆերը ձևավորվել է դեռևս պալեոլիթի ժամանակաշրջանում, և ենթարկվել է օդափոխության միլիոնավոր տարիների ընթացքում: Շիֆերային հողը հեշտությամբ է ջերմացվում, ունի լուսարձակման հատկություն: Այստեղ հիմնականում աճում է «Ռիսլինգ» խաղողատեսակը: Գինեգործները այն անվանում են գինու փունջ՝ շիֆերյան նոտաներով, և դրանով է բացատրվում գինու այդ տեսակի յուրահատուկ համի ու բույրի երանգները:
Ավստրալիայում կա Կունավարա անունով տարածաշրջան: Այնտեղ է աճում Կաբեռնե Սուվինյոն ու Շիրազ խաղողի հիասքանչ տեսակները: Խաղողի այգիները աճում են կարմիր երանգ ունեցող հողերի վրա, այդ հողերը ձգվում են մոտավորապես 15 կիլոմետր: Հողը պարունակում է կրաքար, որին բնորոշ է խոնավություն պահելը: Կունավարական այս գինիներն ունեն գեղեցիկ մուգ կարմիր գույն ու քաղցր համ, փնջում առկա է անանուխի նոտաներ:
Աղբյուրը այստեղ։
Թարգմանությունը ռուսերենից՝ Անիտա Գևորգյանի, Քոլեջ, 1-ին կուրս
Արհեստագործ 