Ջուրը բնության մեջ ամենատարածված միացությունն է: Այն հողի, բազմաթիվ օգտակար հանածոների և ապարների մի մասն է, ջուր է պարունակում նաև օդը, դա բույսերի և կենդանիների էական մասն է: Այն մեծ դեր ունի կյանքի ծագման մեջ: Մեղվի մկանները պարունակում են ավելի քան 80% ջուր:
Առանց դրա մեղուները չեն կարող դաստիարակել նոր սերունդ (կերեր պատրաստել ձագի համար), լուծել բյուրեղացված մեղրը և պատրաստել մայրական կաթ։ Լինում են դեպքեր, երբ մեղուները սատկում են մեղրով բյուրեղացված ոստայնների վրա:
Ա.Ի.Ռուտը գրում է, որ ամեն օր մեղուները թռչում են 7-ից 15 անգամ՝ մի փոքր պակաս, նեկտարի, ծաղկափոշու համար, իսկ ջրի համար՝ 1000 անգամ: Եթե փեթակում ջուր չկա, թրթուրները հաճախ դուրս են նետվում մեղրախուցային բջիջներից: Հաճախ ջուր որոնելու համար մեղուները նույնիսկ ցածր ջերմաստիճանում (6-8 ° C) են դուրս թռչում փեթակից և սատկում:
Հայտնի է, որ գարնանը մեկ մեղվաընտանիքին անհրաժեշտ է մոտ երկու բաժակ ջուր, որի համար նրանք պետք է կատարեն մինչև 30 հազար թռիչք: Դրան պետք է ավելացնել, որ գարնանը և ամռան շոգ օրերին ոչ միայն ջուր մատակարարող, այլև պահեստային մեղուները զբաղվում են փեթակի ջրամատակարարմամբ:
Հաստատված է, որ ջուրը փեթակ բերող ջրամատակարար մեղուները չեն ցամաքեցնում մեղրախցերը, այլ փոխանցում են այլ անհատների, ովքեր կատարում են «պահեստարանների» պարտականությունները: Վաղուց նկատվել է, որ մեղուները փնտրում են հանքային աղերով հարուստ ջուր, հատկապես՝ նատրիումի քլորիդով: Փորձերը ցույց են տվել, որ մեղուների 47.3% -ը վերցրել է մաքուր ջուր, իսկ 52.7% -ը `0.5% աղ պարունակող ջուր:
Ժամանակակից, լավ պահպանված մեղվափեթակում ցանկալի է ունենալ լավ և հարմարավետ կերամաններ: Եթե կան հիվանդ մեղվաընտանիքներ յուրաքանչյուրի համար ցանկալի է ունենալ անհատական ըմպելիք կամ սնուցող կերաման, քանի որ դրանք պետք է անընդհատ ախտահանվեն և պահվեն առանձին: Մի քանի տարի է, ինչ մեր մեղվափեթակում օգտագործում ենք կաթի կամ կեֆիրի՝ մեկ լիտրանոց տարողությամբ ուղղանկյուն տոպրակներից պատրաստված սնուցող կերամաններ:
Ապա մենք տոպրակի կողային պատին կտրում ենք ստվարաթղթի քառակուսի, որպեսզի օշարակով լցնելու համար մոտ 7×7 սմ փոս ստեղծվի: Մենք տոպրակը լվանում ենք տաք ջրով, որպեսզի օշարակը չթթվի դրա մեջ, այնուհետև մեկ այլ տոպրակից կտրված ստվարաթուղթ (լաստանավ) դնում ենք դրա մեջ, որպեսզի մեղուները չմտնեն օշարակի մեջ: Լաստանավի վրա պետք է անել մի քանի փոքր անցքեր, որից նրանք կվերցնեն օշարակը: Կերամանը տեղադրվում է փեթակի վերնամասում՝ կտավի տակ:
Փոսի վրա տեղադրվում է 1 սմ հաստությամբ փայտե տախտակ, որը կապահովի մեղուների ազատ մուտքը կերաման: Նման կերամանի մեջ օշարակը միշտ տաք է, և մեղուները պատրաստակամորեն տանում են այն: Կարող եք միաժամանակ մի քանի կերամաններ տեղադրել, եթե օշարակի կարիքը մեծ է: Փաթեթավորված կերամանները աշխատանքի մեջ հարմար են և ապահով են հիգենայի, հերմետիկության առումով ու նաև ունեն փոքր չափեր։
Դուք կարող եք բուժիչ օշարակ լցնել կերամանների մեջ և գարնանային զարգացման ընթացքում մեղուներին կանխարգելիչ և խթանող կերակրման համար քաղցրավենիք դնել, ինչպես նաև օգտագործել դրանք՝ որպես առանձին կերամաններ։ Կերամանները պետք է համարակալված լինեն և ամրացվեն յուրաքանչյուր ընտանիքի համար: Վարակիչ հիվանդություններ ունեցող անբարենպաստ մեղվափեթակում կերամանները բուժական նպատակներով օգտագործելուց հետո այրվում են:
Այսպիսով, ջուրը բնության հրաշալի նվերն է: Այն բոլոր կենդանի օրգանիզմներին ապահովում է նրանց կյանքի համար անհրաժեշտ ամեն ինչով: Եկեք հոգ տանենք ջրային պաշարների համար, քանի որ առանց ջրի Երկրի վրա կյանք չի կարող լինել:
Աղբյուրը՝ այստեղ։
Թարգմանությունը՝ ռուսերենից Ազգանուշ Ղազարյանի և Հասմիկ Քերոբյանի, Քոլեջ, 2-րդ կուրս
Արհեստագործ 