Րաբբին մի անգամ հարցրեց տարեց ռաբբի Իոշու բեն Կարխին.
— Ինչի՞ն ես պարտական քո այդչափ անսովոր երկարակեցությամբ:
«Այո՛, ինձ հոգնեցրել է այս երկարակեցությունը», — պատասխանեց րաբբի Իոշուն:
— Ուսուցի՛չ, — շարունակեց ռաբբին, — սա շատ լուրջ հարց է, և ես ինքս պետք է դա հասկանամ:
Րաբբի Իոշուն պատասխանեց.
— Իմ ողջ կյանքի ընթացքում հայացքս կանգ չի առել չար ու արատավոր մարդու պատկերին:
Րաբբի Իոշիուի մահից առաջ երիտասարդ րաբբին եկավ նրա մոտ՝ վերջին օրհնությունը ստանալու:
Րաբբի Իոշուն ասաց.
— Աստված օրհնի քեզ, որ իմ ապրած տարիների կեսն ապրես:
— Ինչո՞ւ ոչ ամբողջությամբ:
— Բայց մի՞թե այլ հովիվներ պարզապես գոյություն չունեն (ի վերջո, կգտնվեն ուրիշ արժանավորներ ևս, որոնք կզբաղեցնեն նույնքան պատվավոր տեղեր):
Աղբյուրը՝ այստեղ։
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Լիլիա Ղուլյանի, Քոլեջ, 2-րդ կուրս
Արհեստագործ 