Մի անգամ ճապոնական բանակի ստորաբաժանումներից մեկը մասնակցեց զորավարժության, և մի քանի սպաներ անհրաժեշտ համարեցին տեղավորվել Հազանի տաճարում:
Հազանն իր խոհարարին ասաց.
– Սպաներին տվեք նույն պարզ սնունդը, ինչ մեզ եք տալիս։
Դա ռազմիկներին զայրացրեց, քանի որ նրանք սովոր էին շատ հարգալից վերաբերմունքի: Նրանցից մեկը գնում է Հազանի մոտ և ասում.
– Ի՞նչ եք կարծում, մենք ո՞վ ենք: Մենք մեր երկրի համար կյանքեր զոհող զինվորներ ենք: Ինչու՞ ճիշտ չեք վերաբերվում մեզ հետ:
Հազանը խստորեն պատասխանում է.
– Իսկ դուք ի՞նչ եք կարծում, մենք ո՞վ ենք: Մենք մարդկության զինվորներ ենք և մեր նպատակն է փրլել այն, ինչ գույություն ունի։
Աղբյուր՝ այստեղ։
Թարգմանությունը ռուսերենից՝ Դավիթ Ստեփանյանի, Քոլեջ, 1-ին կուրս