Մի գյուղում ապրում էր մի դեղագործ։ Մի անգամ նրան կանչեցին ինչ-որ հիվանդի մոտ։ Նա եկավ, նայեց հիվանդին և նշանակեց դեղամիջոցներ․
– Ահա, – ասում է նա, – մի մաս դառը և տասը մաս մեղր, զգույշ ընդունիր և դու, իհարկե, անհապաղ կառողջանաս: Հիվանդը վախեցավ, որ դեղերը դառն են և հրաժարվեց խմելուց։ Դեղագործը որոշեց օրինակ ցույց տալ․
-Այսպես է պետք, այսպե՛ս ,-ասաց նա և աննկատելիորեն խմեց շշի ամբողջ պարունակությունը։
Շուտով դեղագործն իրեն վատ զգաց, ներսում ամեն ինչ այրվում էր։ Նա հազիվ վեր կացավ աթոռից և գնաց տուն։ Հիվանդը հետևեց նրան։ Պատկերացրեք հիվանդի զարմանքը, երբ նույն մարգագետնում, որտեղ ցլերը փախչում էին շոգից, նա տեսավ դեղագործին:
-Հիմա երկու մեռած կլինի,- ասաց հիվանդը։
Աղբյուրը՝ այստեղ։
Թարգմանությունը ռուսերենից՝ Թամար Մանուկյանի, Քոլեջ, 1-ին կուրս
Արհեստագործ 