Իկկյուն` ձենի վարպետը, շատ խելացի էր, նույնիսկ այն ժամանակ, երբ դեռ պատանի էր: Նրա ուսուցիչը ուներ թանկարժեք թեյի բաժակ ՝ հազվագյուտ հնաոճ մի իր: Այնպես պատահեց, որ Իկկյուն կոտրեց այս բաժակը և շատ շփոթվեց: Լսելով ուսուցչի քայլերը՝ նա բաժակի կտորները թաքցրեց թիկունքում: Երբ վարպետը ներս մտավ, Իկկյուն հարցրեց.
— Ինչո՞ւ են մարդիկ մահանում:
— Դա բնական է, — բացատրեց ծերունին: — Ամեն ինչ պետք է մեռնի, և հատկապես այն, ինչը երկար ժամանակ է ապրել:
Հետո Իկկյուն ցույց տվեց ջարդված գավաթը և ասաց.
— ժամանակն է, որ Ձեր գավաթը մեռնի։
Աղբյուրը՝ այստեղ։
Թարգմանությունը ռուսերենից՝ Ալեն Դավթյանի, Քոլեջ, 2-րդ կուրս
Արհեստագործ 