Մի գործարար պարտքերի մեջ էր և ելք չէր տեսնում։ Պարտատերերը ճնշում են նրան։ Մատակարարները պահանջում էին վճարել: Նա նստել է այգու նստարանին գլուխը կախ՝ մտածելով, թե ինչ կարող է փրկել ընկերությունը սնանկությունից:
Հանկարծ նրա դիմաց հայտնվեց մի ծերունի։
-Ես տեսնում եմ, որ ինչ-որ բան ձեզ անհանգստացնում է, – ասաց նա:
Այն բանից հետո, երբ ծերունին լսեց գործարարին, նա ասաց.
-Կարծում եմ, որ կարող եմ օգնել ձեզ:
Նա գործարարից հարցրեց իր անունը, չեկ գրեց և դրեց նրա ձեռքում՝ ասելով.
-Վերցրու այս փողը: Հանդիպեք ինձ այստեղ ուղիղ մեկ տարի հետո, և դուք կարող եք դրանք տալ ինձ այդ ժամանակ։
Հետո նա շրջվեց և անհետացավ նույնքան արագ, որքան հայտնվել էր։
Ձեռնարկատերն իր ձեռքում տեսել է 500 հազար դոլարի չեկ՝ ստորագրված Ջոն Դ. Ռոքֆելերի կողմից, որն այն ժամանակ աշխարհի ամենահարուստ մարդկանցից մեկն էր։
«Ես կարող եմ վերջ տալ իմ խնդիրներին մի ակնթարթում»,- մտածեց նա։ Սակայն դրա փոխարեն գործարարը որոշեց անկանխիկ կտրոնը դնել իր չհրկիզվող պահարանում։ Միայն իր գոյության մասին միտքը նրան ուժ տվեց՝ գտնելու իր բիզնեսը շարունակելու ճանապարհը:
Նոր լավատեսությամբ շահութաբեր գործարքներ կնքեց։ Նրան հաջողվեց մի քանի խոշոր գործարքներ կնքել։ Մի քանի ամսվա ընթացքում նա դուրս եկավ պարտքերից և նորից սկսեց գումար վաստակել։
Ուղիղ մեկ տարի անց նա նույն չեկով վերադարձավ այգի։ Նշանակված ժամին ծերունին նորից հայտնվեց։ Հենց այն պահին, երբ ձեռնարկատերը պատրաստվում էր վերադարձնել կտրոնը և պատմել իր հաջողության մասին, մի բուժքույր վազեց և բռնեց ծերունուն:
-Ես այնքան ուրախ եմ, որ բռնեցի նրան, – բացականչեց նա: -Հուսով եմ, որ նա ձեզ չի անհանգստացրել: Նա միշտ փախչում է տնից և ասում, որ ինքը Ջոն Ռոքֆելերն է։
Զարմացած գործարարն ուղղակի ապշած կանգնեց։ Ողջ տարվա ընթացքում նա պտտվում էր և բիզնես էր կառուցում, առևտուր էր անում՝ համոզված լինելով, որ կես միլիոն դոլար ունի։ Հանկարծ նա հասկացավ, որ իր կյանքը գլխիվայր շուռ է տվել փողը, իրական կամ երևակայական։ Նրա նոր վստահությունն էր, որ նրան ուժ տվեց հասնելու այն ամենին, ինչ այժմ ունի:
Աղբյուրը՝ այստեղ։
Թարգմանությունը ռուսերենից՝ Էլեն Հովսեփյանի, Քոլեջ, 2-րդ կուրս