Մի ծեր ուխտավոր ճանապարհ ընկավ դեպի Հիմալայան լեռներ: Շատ ցուրտ էր և անձրև էր գալիս։ Պանդոկի տերը, ուր նա գնացել էր, կանգնած էր պանդոկի դռանը ու հարցրեց նրան.
-Լսիր, բարի՛ մարդ, ինչպե՞ս ես պատրաստվում այնտեղ հասնել այս եղանակին:
Ծերունին պատասխանեց.
Սկզբից այնտեղ հայտնվել է սիրտս, այնպես որ հիմա ինձ մնում է միայն մնացած ամեն ինչ տեղափոխել:
Աղբյուրը՝ այստեղ։
Թարգմանությունը ռուսերենից՝ Միլենա Թովմասյանի, Քոլեջ, 1-ին կուրս
Արհեստագործ 