Ձեզ կոչ են անում հավատալու սուրբ գրություններին, Աստծո խոսքին, կրոնի ուսուցիչներին: Ես ձեզ ընդհանրապես նման հավատքի չեմ կոչում։ Խորհուրդ եմ տալիս հավատալ ինքներդ ձեզ։ Միայն ինքներդ ձեզ ճանաչելով՝ կարող եք հասկանալ, թե ինչ կա սուրբ գրություններում՝ Աստծո խոսքը: Նա, ով չի հավատում իրեն, անիմաստ է համարում մնացած բոլոր հավատալիքները։ Կարո՞ղ ես կանգնել ուրիշի ոտքերի վրա, եթե չես կարող ինքնուրույն կանգնել: Բուդդան ասում է. «Եղիր քո սեփական լույսը: Եղեք ձեր սեփական ապաստանը: Չկա այլ ճիշտ ապաստան, քան ապաստանն իր մեջ»։ Իսկ ես կրկնում եմ Բուդդայի խոսքերը։
Մի գիշեր վանականը հրաժեշտ էր տալիս իր մոտ հյուրընկալվող մեկ այլ վանականի։ Եվ հյուրն ասաց.
— Գիշերը շատ մութ է։ Ինչպե՞ս կարող եմ տեսնել ճանապարհը:
Տանտերը վառեց ճրագը և հանձնեց հյուրին։ Բայց երբ հյուրն իջավ աստիճաններով, նա մոմը փչեց։ Ամբողջ տարածությունը մխրճվեց խավարի մեջ։ Հետո տերն ասաց.
«Իմ ճրագը չի կարող լուսավորել քո ճանապարհը։ Դա անելու համար Դուք պետք է ունենաք ձեր սեփական լամպը:
Հյուրը հասկացավ վանականի խորհուրդը, և այս ըմբռնումից նրա կյանքի ճանապարհին լույս ծնվեց, որը հնարավոր չէր հանգցնել կամ խլել։
Աղբյուրը՝ այստեղ։
Թարգմանությունը ռուսերենից՝ Հրայր Չերքեզյանի, Քոլեջ, 2-րդ կուրս