Լայքան ներկ էր, որը պատրաստում էին որդան կարմրից: Սա ոսկեկարմիր էր և հեթանոս հայերի համար սրբազն գույն: Դրանով էին ներկում հին մատյանների կաշվե կազմերը, հեթանոսական տաճարների որմերին փորված ամպրոպի, արեգակի խորհրդանիշ զարդաքանդակները, Վահագն աստծո քարե ու փայտե արձանիկները, զոհաբերություն կատարող քրմերի թիկնօթոցները, զոհասեղանների օթոցները, արքաների դրոշները, նրանց հագուստն ու կոշիկը, կառքի սանձերն ու փոկերը, փեսայի խաչգոտին ու նարոտը և այն մանուկների շապիկները, որոնց նվիրաբերում էին Վիշապաքաղ Վահագնին:
Լայքան գերակշռող երանգ էր հայ որմնանկարչության և մանրանկարչության մեջ:
Նյութը պատրաստեց Գոռ Բայաթյանը, արհեստների դպրոց, համակարգիչների շահագործող
Արհեստագործ 