Հայոց աշխարհի տասներկու հազար ճաշերի ցուցակն սկսվում է կորկոտով: Թեփահան արված ցորենը լցնում են պղնձե կաթսան և երեկոյան դնում մարմանդ կրակ ունեցող թոնիրի մեջ: Առավոտյան հանում են կաթսան և վայելում աստվածային կորկոտը: Ոչ մի ճաշ այդպիսի համ չունի: Կորկոտ են եփում ծննդյան տոնին, հարսանիքին ու մեռելահացին:
Հայոց աշխարհի բոլոր Նոր տարիների արշալույսները բացվել են կորկոտի ախորժագրգիռ բուրմունքով:
Մի անգամ բյուզանդացիները հարցում արեցին հայերին.
-Ինչո՞ւ եք կորկոտով սկսում Նոր տարին:
-Ցորենով ենք սկսում, որպեսզի ցորենաշատ լինի ամբողջ տարին, — պատասխանեցին հայերը:
Աղբյուրը՝ Հայկ Խաչատրյան, «Հացապատում», էջ 81:
Նյութը պատրաստեց Ռաֆիկ Ավետիսյանը, ավագ դպրոց
Արհեստագործ 