Շափյուղան համարվում է դրախտի քար և ունի հզոր տիեզերական էներգիա։ Նա միշտ եղել է իմաստության, արդարության, մաքրության և հոգևորության խորհրդանիշ:
Շատ մշակույթներում շափյուղան տաճարների հիմնական զարդարանքն էր, այն կրում էին քահանաներն ու հոգևորականները, այն նպաստում էր մարդու և աստծո միասնությանը: Էներգիան փոխանցելու և այն մաքրելու ունակության շնորհիվ շափյուղաները հաճախ օգտագործվում են մեդիտացիայի գործընթացում: Սա շատ ամուր, բայց հանգիստ էներգիայով քար է։ Շափյուղան արթնացնում է մտքի ուժը, ամրացնում ոգին և կամքը: Կապույտ կորունդը հավատարմություն, խաղաղություն և սեր է բերում ընտանեկան կյանքին, պաշտպանում է դավաճանությունից, բամբասանքից և զրպարտությունից:
Հին ժամանակներում գավաթները պատված էին շափյուղաներով, քանի որ կարծիք կար, որ քարը կարող է «ճանաչել» թույնը՝ փոխելով իր գույնը, և այն նաև օգտագործվում էր որպես հակաթույն։ Լիտոթերապևտները խորհուրդ են տալիս շափյուղա կրել տեսողության և շնչառության օրգանների հիվանդությունների, ճնշման և սրտի ռիթմի խանգարումների, անքնության դեպքում։ Բացի այդ, այս քարը կարող է հանգստացնել և օգնել այն մարդկանց, որոնք հակված են բարկության և փսիխոզի:
Աղբյուրը այստեղ։
Թարգմանությունը ռուսերենից՝ Թամար Ալոյանի, Քոլեջ, 1-ին կուրս
Արհեստագործ 