Կար-չկար մի թագավոր կար, որը սովորություն ուներ աղքատներին և թշվառներին ոսկի բաժանելու: Նա դա անում էր ամեն օր: Մահից հետո նա հայտնվում է երկնքում՝ ամբողջովին ոսկուց պալատում: Պալատը ամբողջովին կահավորված էր ոսկուց՝ ոսկե աթոռներ, ոսկե սեղաններ, ամեն ինչ ոսկուց, միայն ոսկուց: Նա երջանիկ էր՝ կարծելով , թե դա իր վարձատրությունն է:
Բայց որոշ ժամանակ անց թագավորը ծարավում է, և մարդկանց ասում , որ ուզում է ջուր խմել: Նրան պատասխանում են.
-Այն ամենը, ինչ ցանել ես, գտնվում է պալատի ներսում: Մտիր և փնտրիր, եթե,իհարկե, կգտնես: Բայց նա ներսում մի կաթիլ ջուր էլ չգտավ:
Որոշ ժամանակ հետո թագավորը քաղց զգաց և նորից ասաց, բայց ուրիշ մարդկանց, որ ուտել է ուզում: Նրանք պատասխանեցին.
-Ինչ ցանել ես, պիտի որ գտնվի քո պալատում:
Բայց թագավորը համոզվեց, որ ինչ կար պալատում միայն ոսկուց էր, և այնտեղ հնարավոր միայն ոսկի գտնել: Նա իրեն շատ դժբախտ զգաց. «Ի՞նչ լավ բան կա այդ ոսկու մեջ:Ես սոված եմ, ես չեմ կարող ոսկի ուտել, դա օտակար չի ինձ համար»:
Այդ ժամանակ նա խնդրեց մահվան հրեշտակին ևս մեկ հնարավորություն տալ իրեն՝ մի փոքր էլ երկարացնել մարդկային կյանքը, որպեսզի կատարի անհրաժեշտ գործերը: Նա ցանկանում էր բոլոր անհրաժեշտ իրերի համար սերմեր ցանել, որպեսզի հարմարավետ ապրեր:
Նրան տրվեց 15 օր: Նա այդ 15 օրվա ընթացքում ման էր գալիս և կարիքավորներին սնունդ, ջուր և անհրաժեշտ պարագաներ էր բաժանում:
Աղբյուրը՝ այստեղ:
Թարգմանությունը՝ Անուշ Ասատրյանի, քոլեջ, 1-ին կուրս
Խորհրդատու՝ Կարինե Պետրոսյան
Արհեստագործ 