Արդեն չորրորդ տարին է, ինչ սովորում եմ կրթահամալիրի Քոլեջում: Այս տարի ավարտում եմ: Տարին տարվա վրա մեր քոլեջում փոփոխություններ են լինում: Պետք է խոստովանեմ, որ առաջին տարին մեր ուսումնառությունն ավելի լավ անցավ, քանի որ մենք մի ամբողջությունն էինք, մի առաջին կուրս, որտեղ բոլորս համախմբված էինք և միասին: Սկսած երկրորդ տարվանից մեր կուրսը բաժանվեց, և մենք դասերն անում էինք առանձին՝ ըստ մասնագիտություների: Այդ պահից սկսած՝ ավելի ինքնուրույն դարձանք: Իհարկե, ողջունելի է ազատությունը մեր Քոլեջում, ուղղակի դպրոցից հետո այդ միջավայրին հարմարվելը մի քիչ դժվար էր: Քոլեջում ընտրել եմ «Գործավարություն, թարգմանություն» մասնագիտությունը: Դեռ դպրոցական տարիներից սեր ունեի լեզուների նկատմամբ և դպրոցն ավարտելուց հետո որոշեցի լեզվաբանական ուղով գնալ: Այս չորս տարիների ընթացքում հասկացա, որ ճիշտ ընտրություն եմ կատարել, քանի որ ինձ դուր են գալիս մեր մասնագիտական դասերը: Ժամանակի հետ կատարեցի բազում թարգմանություններ, որի արդյունքում ինձ մոտ օտար լեզուներն ավելի կատարելագործվեցին: Ցավում եմ, որ միայն այս վերջին տարում է հաջողվել մշտապես մասնակցել գործավարության դասերին, քանի որ մեծ դժվարությամբ գտանք մեր մասնագիտությանը համապատասխան մասնագետ: Եթե հենց սկզբում գտած լինեինք, ավելի շատ բան կհասցնեինք սովորել: Իհարկե, ես պատրաստվում եմ շարունակել ուսումս և լավ մասնագետ դառնալ: Քոլեջում բացի իմ մասնագիտական դասերից՝ մասնակցել եմ կազմակերպված բոլոր միջոցառումներին: Սիրում եմ, երբ յուրաքանչյուր ծիսական տոնի մեր Քոլեջում պատրաստվում ենք յուրովի: Անկախ ամեն ինչից՝ շատ եմ սիրում իմ մասնագիտությունը, Քոլեջս և դասավանդողներիս: Խոստովանում եմ, որ ավարտելուց հետո շատ կկարոտեմ ինձ սիրելի միջավայրն ու մեր ուսանողական կյանքը:
Պայծառ Հարությունյան, Քոլեջ, 4-րդ կուրս
Արհեստագործ 